حدیث (1) امام على علیه السلام:
اِنَّ لِلّدارِ شَرَفا وَ شَرَفُهَا السّاحَةُ الواسِعَةُ وَ الخُلَطاءُ الصّالِحونَ وَ اِنَّ لَها بَرَكَةً وَ بَرَكَتُها جَودَةُ مَوضِعِها وَسَعَةُ ساحَتِها وَ حُسنُ جِوارِ جیرانِها؛
خانه را شرافتى است. شرافت خانه به وسعت حیاط (قسمت جلوى خانه) و همنشینان خوب است. و خانه را بركتى است، بركت خانه جایگاه خوب آن، وسعت محوطه آن و همسایگان خوب آن است.مكارم الاخلاق، ص 125 و 126
حدیث (2) رسول اكرم صلى الله علیه و آله :
كُلُّ بَیْتٍ لَا یَدْخُلُ فِیهِ الضَّیْفُ لَا یَدْخُلُهُ الْمَلَائِكَة
هر خانه اى كه میهمان بر آن وارد نشود، فرشتگان واردش نمى شوند.جامع الأخبار(شعیری) ص 136
حدیث (3) امام باقر علیه السلام :
اِذا دَخَلَ اَحَدُكُم عَلى اَخیهِ فى رَحلِهِ فَلیَقعُد حَیثُ یَأمُرُهُ صاحِبُ الرَّحلِ فَاِنَّ صاحِبَ الرَّحلِ اَعرَفُ بِعَورَةِ بَیتِهِ مِنَ الدّاخِلِ عَلَیهِ؛
هرگاه یكى از شما به خانه برادرش وارد شد، هر جا صاحبخانه گفت، همان جا بنشیند، زیرا صاحبخانه به وضع اتاق خود از میهمان آشناتر است.قرب الإسناد(ط-الحدیثه) ص 69، ح 222
::برچسب : حدیث در مورد خانه , احادیث در مورد خانه , حدیث خانه , حدیث موضوعی , صدای معصومین ,
:: مرتبط با:
احادیث موضوعی ,